Yazar: Mert Kutay ÖZDEMİR
Çocukların Haçlı Seferleri, yıllar boyunca insanların hayatını sürdürürken onlara örnekler teşkil etmiş ve birçok kişiyi etkilemiştir. Bu yapılan cahillik midir? Peki bunu olmasına nasıl izin verilmişti. Bunların her biri başlı başına her konusu birer merak uyandıran sorulardır. Olayın gelişimine bakacak olursak kendi yorumumuz belki de daha önceki bütün düşüncelerden daha haklı olabilecektir.
Fransız Etiene
Üç asra yakın bir zaman dilimini kapsayan Haçlı Seferleri tarihi içinde 1212 yılında gerçekleşen ” Çocukların Haçlı Seferleri ” ilginç bir safhayı teşkil eder. 4. Haçlı Seferi ile 5. Haçlı Seferi arasındaki bu olay adından aldattığı gibi ciddi bir eylem olmadı. Papa III. Innocentius, 1187’deki Hıttın Savaşı sonrası Eyyubiler’in eline geçen Kudüs’ü geri almak amacıyla Haçlı Seferi çağrısında bulunup önemli girişimlerde bulundu. 1204 yılında eylem safhasına dökülen sefer, Venedik dükası Enrico Dandolo idaresinde Konstantinapolis’e yönderilerek amacından sapmıştı. Hristiyan cemaatler ve İspanya’daki Müslümanlarla mücadelede bulundular. 1212’de Fransa’nın Saint Denis bölgesinde, Etiene adında bir çocuk ortaya çıkıp Hz. İsa’nın Fransa Kralı Philip August’e bırakmak üzere bir mektup verdiğini iddia etti. O sırada o bölgede bulunan kral ona köyüne dönmesini söyledi. Etiene’nin hikayesi Fransızların milli kahramanı Jean D’arc’ın hikayesine benzerdi. Etiene de çobandır ve Jean D’arc gibi Hz. İsa’dan mesaj almıştır. Etiene krala uymaz ve bunun yerine taraflar toplamaya başlar.
Tanrı, günaha batmış yetişkinler yerine günahsız ve temiz imanlı çocuklara Kudüs’ü bahşedecekti. Hatta Marsilya Limanı’na ulaştıklarında Hz. Musa’ya olduğu gibi deniz ikiye ayrılacak ve çocuklar kutsal topraklara gideceklerdi. Üstün bir hitabeti de katılımın çok olmasını sağladı. Asilzadeler hariç çocuklar yürüyerek gidiyorlardı. Yaz mevsiminde çıkmışlardı, birçok destekçileri olsa bile, yazın onlara sunulabilecekler sınırlıydı. Marsilya’ya varıldığında birçoğu ölmüştü. Denizde hiç de vaat edildiği gibi ayrılmadı. Bazıları döndü, bazıları kaldı. İki tane Marsilya taciri devreye girdi. Demir Hugue ve Domuz Guillaume Etiene ve çocukları sırf Tanrı’nın rızası için kutsal topraklara götüreceklerdi. Sevinçle kabul ettiler. Çocuklardan bir daha haber alınamadı ve bir papaz bindikleri gemilerin Sardunya yakınlarında batmış, geri kalan tekneler Cezayir, Mısır, Bağdat gibi yerlerde köle olarak satılmışlardı. En şanslılar Eyyubi Sultanı Melik Adil’in oğlu Melik Kamil tarafından satın alınıp katip, tercüman, öğretmen, asker olmuşlar. Bu çocuklar Kudüs’ü Haçlı dünyasına kazandıracakken, Haçlıları ilerleyen yıllarda Filistin sahilinden söküp atacak bir askeri birimin parçası olmuşlardı.
Alman Nikolaus
Çocukların Haçlı Seferleri konusunda sadece bir örnek bulunmamaktaydı. Alman Nikolaus’da Etiene’yi örnek alıp Köln kentinden yola çıkıp büyük bir kalabalık topladı. Tanrı’nın ona mucizesi ise kan dökmeden dinsizleri ikna edeceklerdi. Nikolaus’un hedefiyse İtalya sahilleriydi. Kendisini takip edenler Cenova, Amalfi ya da Pisa’ya vardıklarında deniz ayrılacaktı. İlk grup Temmuz – Ağustos aylarında Alpler’i aşıp Cenova’ya vardılar. Denizin burada ikiye ayrılmamasından dolayı hayal kırıklığı yaşadılar. Bazıları Cenoa’ya sığındı, bazıları Pisa’ya yürüdüler. Bazıları da gemilere binip Filistin’e yola koyuldular. Kalanlar Nikolaus öncülüğünde Roma’ya döndüler. Papa III. Innocentius çocukların bu özverisini takdir etmekle birlikte seferi sonlandırmalarını ve eve dönmelerini söyledi. Büyüdüklerinde Haçlı Seferini yerine getirmelerini dillendirdi. Nikolaus’un akıbeti meçhul… Babası ise böylesi bir macerada çocukları kaybolduğundan yetkililere şikayet edildi ve talihsiz adam idam edildi. İkinci grubun akıbetide Ancona ve Birindisi Limanlarına ulaştı. İtalya’nın çizmesinin topuğu diye tanımlanabilecek Birindisi Limanı bu grubun son durağı oldu. Bazıları gemilere bindi ve meçhule yolculuk ettiler. Bazılarıda aynı zorlukları tekrar çekip evlerine döndüler. 1212 yılı Avrupa’da bir histerik fırtınaya sebep olduktan sonra geçip gitti. Sefere katılan çocukların akıbeti tarihe bir muamma olarak geçti.
What's your reaction?
